Het eerste uitstapje

We moesten om half acht opstaan. Dit was best fijn omdat we nu een keertje wat langer konden blijven liggen. We hebben net zoals gewoonlijk ontbeten en rond negen uur kwamen de buschauffeur en de gids aan. De naam van de gids was Gana. Zij sprak goed Engels en was zeer vriendelijk. De chauffeur kende we al omdat hij ook de normale stadsbus rijdt. We hebben eerst een uur moeten rijden naar het Chinggis Khaan beeld. Deze was zeer groot en indrukwekkend. Er was een gebouw onder het beeld en daar waren een aantal souvenir winkels en twee musea. Het beeld was helemaal van (roest vrij) staal. Het beeldde Chinggis Khaan uit die op een paard zat en het beeld was zo geplaatst dat hij naar de zonsopgang keek. We zijn door de musea heen gegaan en daar hebben we wat uitleg gekregen maar deze was vrij onduidelijk want deze vrouw sprak slecht Engels. We mochten er eigenlijk geen foto’s maken maar dat hebben sommige leerlingen toch gedaan omdat het zo mooi was. Er waren veel dingen te zien zoals: zwaarden, sierraden, messen, harnassen etc. we zijn via trappen naar boven gegaan waar je op het hoofd van het paard kon staan. Hier had je heel mooi uitzicht en het waaide veel. In de winkels hebben we niets gekocht omdat alles heel duur was. Gana heeft ons verder ook heel veel verteld over de historie van Chinggis Khaan. Zij deed het werk eigenlijk als bijbaantje. Ze werkt namelijk bij een kantoor, maar ze deed het heel goed. Toen we net weg wilde gaan kwamen we een man met twee roofvogels tegen. Deze vogels waren heel mooi. Nico vond ze heel mooi omdat het zijn lievelingsdieren zijn. We zijn ook langs het beeld gegaan van de moeder van Chinggis Khaan maar hier hebben we maar kort naar kunnen kijken. Op de weg daarna hebben we een tijdje over verharde weg gereden en daarna over een zandpad. Op den duur kwamen we op een punt waar je in de verste verte geen mensen of huizen zag en we waren compleet omgeven door bergen. Dit was heel mooi om te zien. Toe kwamen we het 13de eeuwse park binnen. Dit is een groot pad waar je overal dingen kan zien zoals ze vroeger waren in Mongolië. We hebben daar lunch gehad zoals die gemaakt werd in de 13de eeuw. Ik (Remco) vond het heel lekker maar de meeste vonden het wat minder. De meeste hebben na het eten op de bergen geklommen en hebben daar op de top een paar foto’s gemaakt. Je had daar een heel mooi uitzicht over het landschap. We zijn daarna naar een yurt gegaan waar de persoon met de hoogste rang van die nomaden in leefde. Deze was iets groter dan de rest en had een mooie grote troon in het midden van de achterste muur. Daarna zijn we bij een ritueel plek geweest van de sjamanen. Hier kregen we uitleg van Gana over de verschillende soorten sjamanen. Wat de sjamanen het meeste deden was communiceren met geesten over de toekomst van het land en zo probeerde ze te overleven. Ze gebruikten allerlei offers en kleding om de kunnen praten met geesten. We hebben ook geleerd dat ze maskers moesten dragen omdat ze in deze staat niet konden zien met hun eigen ogen maar met de ogen van de geest. Ze hadden speciale kleding omdat de geest ze anders niet zouden kunnen vinden. Ze hadden allemaal een eigen beeld van de geest dat ze als symbool gebruikten. Toen gingen we naar een soort ‘’school’’ yurt waar de officiers toetsen kregen om te kijken of ze hun functies waardig waren. We hebben ook een aantal soorten scripten gezien. Dit is de manier waarop ze schreven. Bijvoorbeeld had je het traditionele script waar ze van boven naar beneden lezen. Je had ook een soort blokschrift wat het meest met lijnen werd afgebeeld. Je had ook een cirkel script waar je in cirkels schreef. We hebben ook geleerd dat hun alfabet dat ze nu gebruiken overeen komt met het Russische alfabet. Dit heeft ook veel meer letters. Daarna hebben we nog veel met Gana gepraat over de talen en het ontstaan van de gelijkenissen omdat de maanden bijna het zelfde klinken in uitspraak. Toen gingen we naar een soort oude boerderij waar we te zien kregen hoe ze vroeger meel maakte. Dit was door middel van het malen van graan met twee grote stenen en een stok. Daarna hebben we nog wat van het uitzicht genoten. Het laatste huis konden we niet binnen dus we zijn maar terug gegaan. Het was wel jammer maar we waren ook heel moe dus het was ook wel fijn. Het was een leuke en leerzame dag en we hebben erg genoten.

Gr. Remco (schrijver) en Kevin (bedenker)