De verschillen

We staan elke dag om 6 uur op zodat we om 7 uur aan kunnen lopen om met 2 bussen naar Gachuurt te gaan. Omdat de eerste dag verschrikkelijk voor mij was vanwege het weer (veel sneeuw en erg koud) mag ik vanaf die dag dus 5x klagen per dag. Op de eerste dag in Mongolië is er al veel gebeurd. Voordat we naar café Amsterdam gingen, probeerde iemand mijn tas te stelen. Ik was gelukkig op tijd. Het bleek een meisje van mijn leeftijd te zijn wat ik eigenlijk niet had verwacht. Ik had namelijk een oude man of vrouw verwacht. Het Lotus Guest house lijkt van buiten op een vervallen oud gebouw zoals in een achterstandswijk. Echter ziet het er vanbinnen juist heel mooi uit. Veel restaurants zien er van buiten ook minder mooi uit dan van binnen. We hebben inmiddels in 2 toeristenrestaurants gegeten en in een Indiaas en Koreaans restaurant. Een paar dagen geleden zijn we onderweg naar een restaurant ook lastig gevallen door een man die continue geld wilde. Hij bleef ons maar achtervolgen, wat de kinderen van Lotus hier niet fijn vinden. Hij is toen aangesproken door iemand uit Mongolië die hem heeft laten stoppen.

Persoonlijk vind ik dat we een gezellige groep hebben. Iedereen praat met elkaar en tijdens het avondeten is het vooral erg gezellig. Ik ga persoonlijk in de avond best wel vroeg slapen omdat we veel doen op een dag waardoor de meeste in de avond al moe zijn. Het verkeer werkt hier heel anders dan in Nederland. Er zijn wel stoplichten maar mensen letten hier niet altijd op. Ze gaan gewoon wanneer ze de kans krijgen en toeteren als ze willen dat iemand sneller gaat. De bussen rijden hier ook veel harder en sneller dan in Nederland. De bussen komen ook niet op vaste tijden. Ze komen en gaan en als er geen bus staat, moet je wachten op de volgende. Gelukkig hebben wij de afgelopen 2 dagen niet langer dan 5 minuten hoeven te wachten. Op de woensdag hebben we ongeveer 20 minuten op een bus gewacht. Doordat er geen vaste bustijden zijn lijkt het alsof een bus veel sneller komt dan wanneer je wacht op een bus die op een bepaalde tijd komt.

Het aparte aan de mensen vind ik dat ze aan de ene kant alleen maar aan zichzelf denken en erg op zichzelf zijn (vanwege het verkeer en de manieren die ze hebben) maar aan de andere kant zijn ze ook sociaal en respectvol tegen anderen. Ze praten weinig tegen elkaar maar geven elkaar een hand als ze op elkaars tenen gaan staan. In de bus is het ook een kwestie van geld geven en een kaartje krijgen maar als iemand nog aan komt rennen, stoppen ze vaak wel. Verder wordt er veel geduwd en ingehaald maar er wordt (naar mijn weten) geen ophef hierover gemaakt. Morgen gaan we naar het 13de eeuws park waar we te zien gaan krijgen hoe mensen in Mongolië leefden in de 13de eeuw. Zondag gaan we naar een tempel en daarna gaan we naar de stad. We krijgen zakgeld waar we een souvenir van mogen halen. De laatste 2 dagen is het weer gelukkig erg meegevallen. Gisteren hebben de meeste van ons wel nog een thermolegging gedragen maar vandaag had volgens mij niemand een thermolegging aan. Komende week gaan we op de maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag nog naar Gachuurt om verder te gaan met het fietsproject en met de Lotus Shop en op de woensdag gaan we naar de zwarte markt. Samen met Roos en Stanny zijn we begonnen aan het opruimen van de Lotus Shop. We waren er met een aantal kinderen tot we ineens door hadden dat we opgesloten zaten! Roos en ik hadden het er al over dat we écht niet door het raam gingen klimmen, al deed een man die het slot kwam open breken wel. Hij heeft het slot open gebroken en na ruim een kwartier konden we gelukkig weer naar buiten. Volgend weekend gaan we nog een aantal excursies doen en dinsdagochtend (28ste) vertrekken we weer naar Nederland. Kortom heb ik het gezellig en vind ik Mongolië een mooi land voor toeristen, maar ik zou er zelf niet willen wonen. Mongolië heeft me laten realiseren hoe verwend we eigenlijk zijn in Nederland. Ik zou dit niet willen veranderen, maar ik heb wel veel respect voor hoe kinderen hier leven ondanks alle hulp die ze krijgen.

Joëlla