Tempel bezoek

19 april 2015 - Ulaanbaatar, Mongolië

Vanochtend mochten we uitslapen, althans tot tien uur. Ik was rond negen uur wakker maar sommige werden om tien uur wakker gemaakt. Hierna gingen we ons klaar maken om te vertrekken naar de Gandan tempel. We gingen onze tandenpoetsen, haren doen en voor sommigen hun make-up. Hierna vertrokken we. We gingen te voet. Het was niet erg ver om te lopen. Toen we eenmaal bij de tempel waren gingen we naar de hoofdingang, hier kochten we een ticket voor iedereen behalve voor de kinderen omdat de tickets alleen nodig zijn voor buitenlandse mensen. Voordat we de tempel ingingen vertelde Fritz iets over de gebedsmolens. Deze staan in een groep en mensen lopen hier langs en laten de rollen draaien terwijl ze een zinnetje in hun hoofd zeggen. Dit zinnetje vertaald naar Nederlands is ongeveer ‘eer alles wat leeft’. Verder staat er ook een paal waar mensen naar toe gaan en hun hand op leggen als zij of naasten een slechte gezondheid hebben. Vervolgens zeggen ze een zinnetje dat ongeveer vertaald als ‘eer alles wat leeft’. Toen we de tempel ingingen vertelde Fritz dat bij het betreden van de tempel dat we altijd over de drempel moeten stappen. Toen we de drempel over waren keken we in de tempel rond. Het eerste wat ons opviel was het beeld van 26 meter hoog. Dit beeld was verwoest in de tijd dat de Russen heersten over het gebied maar is hierna weer opnieuw opgebouwd. Ik vond het een mooie tempel omdat de manier waarop de tempel is gebouwd mij erg aanspreekt. Dan heb ik het over de kleuren, de versieringen en de geuren die in de tempel hangen. In de tempel kwamen allerlei mensen waaronder er een wel opviel. Dit was een oude man die geholpen moest worden met het lopen. Hij viel me vooral op doordat hij alles afging binnen de tempel. Van de wierook bak langs de gebedsmolens en daarna naar de kaarsen. In de tempel kon je ook om het beeld heen. Hierlangs staan wel veel gebedsmolens. De boeddhisten lopen erlangs en draaien aan iedere molen. Aan de andere kant van deze molens is de wand compleet gevuld met Boeddha’s met om iedere Boeddha een mooi kleedje. Ik vond het indrukwekkend omdat de hele muur gevuld was met deze beelden. De muur waar de beelden op stonden is ook nog erg hoog. Toen we de tempel weer uit wilden gaan vertelde Fritz dat het belangrijk is om bij het oversteken van de drempel achteruit loopt om zo je gezicht richting de Boeddha te houden als een eerbetoon. We zijn hierna naar de Noodle House geweest. We hebben hier gesmuld van het lekkere eten. Hierna zijn we naar de state departement store gegaan om vervolgens een ontmoetingsplaats af te spreken en de groepjes te bepalen waar we mee door de straat gaan lopen. In deze groepjes zijn we de winkels ingegaan om dingetjes voor onszelf te kopen. Hierna hebben we elkaar ontmoet in het afgesproken cafétje. Toen we allemaal bij elkaar waren hebben we even gepraat over wat iedereen gekocht heeft en hebben we nog iets gedronken. Wanneer we vertrokken van het cafétje gingen we nog even langs de supermarkt om nog wat te eten halen voor in de avond. We haalden allemaal zo’n noodle soep die we de avond nog op aten. Hierna hebben we nog even gepraat en toen gingen we slapen. Want we moeten er morgen weer vroeg uit ons bedje om de crossbaan voor de kinderen te maken.

Niels

5 Reacties

  1. Willemien:
    19 april 2015
    Hoi jongens, wat een mooie duidelijke verhalen over wat jullie allemaal meemaken. Ik heb het gevoel dat ik er dan weer even bij kan zijn. Geweldig dat jullie zo kunnen genieten van alles. Doen jullie de groetjes aan de Lotus kinderen. Nog heel veel succes met het maken van de crossbaan, dat gaat zeker lukken. Heel veel groetjes Willemien
  2. Marianne vaessen:
    19 april 2015
    Nou Niels, weer een mooi en indrukwekkend verhaal. Jullie spreken wel duidelijke taal, en daaruit blijkt dat jullie op de Hilt ook niet stil hebben gezeten! Pluim voor de lesgevenden!
    Dat ook, veel groeten M.Vaessen
  3. Sonja Horter:
    19 april 2015
    We genieten hier allemaal mee van jullie werk en ervaringen in Mongoliën. Vanavond heeft de moeder van Fritz alle foto's bekeken en ze vond het geweldig wat jullie allemaal gedaan hebben. Dat de kinderen nu kunnen fietsen en ze moest erg lachen dat ze zomaar een uur rondjes fietsen op het plein. Geniet er allemaal van en geweldige verhalen. Door deze verhalen en foto's maken we het hier ook een beetje mee.
  4. Wim:
    19 april 2015
    Och skatjes toch...., wat is het heerlijk om jullie reisverslagen te lezen en zo stiekem mee te reizen door het land met de blauwe luchten en het zinderende licht!!!!!
    Mikey, een unieke rapportage van een overdonderende ervaring tussen ons kneuterige vlakke landje en de immense verre verte in Mongolië.
    Robert, fijn om zo'n vroege vogel te zijn ondanks de naweeën van de dag daarvoor. Lang leve het Openbaar Vervoer, volgens mij zijn daar minder vertragingen dan bij ons!
    Nico, je houdt van structuur, zet alles keurig op een rijtje.Wat werken jullie hard, geweldig: 8 fietsen en 2 stepjes! "Ga toch fietsen....."
    Joëlla, ai ai ai..., ginne kattenpis om opgesloten te zitten, had wel een spectaculair verhaal kunnen worden over een "ontsnapping" door een raam...... en maar klagen (5 x ). Grapje. Het is een "lange onderboksen-land"!
    Remco, je moet een reisgids uitgeven. Mooie beschrijving die je meeneemt naar de 13e eeuw. Het lijkt alsof de tijd daar stil is blijven staan.
    Niels, je hebt oog voor detail, ik proef de sfeer. Wat zullen jullie van die noodles af moeten kicken!
    Wat een leerzame ervaring voor jullie. Knap zoals jullie je indrukken kunnen omschrijven en de Cultuurverschillen voelen en benoemen! Ik kijk uit naar de Continuing Story. Veel pret samen!
    Dikke knuffel, Jacqueline
  5. Sunny Geerings:
    24 april 2015
    Top bezig, en ja die tempel is inderdaad heel indrukwekkend
    hoop dat het een ervaring word die jullie nooit vergeten veel plezier nog en doe alle kinderen maar de groetjes van mij

    Gr Sunny